Βγήκα για ένα καφέ με κάποιον που έδειχνε τόσο μόνος και τώρα λέει, ότι έχει συναισθήματα για μένα και θέλει να είμαστε μαζί. Του είπα, ότι δεν ενδιαφέρομαι και δεν το πάω προς τα κει, αλλά εκείνος επιμένει να του δώσω μια ευκαιρία. Μέχρι και σε γάμο με ζήτησε, τέτοιο κόλλημα μιλάμε. Δεν πιστεύω, ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καλή ιδέα, αφού δεν αισθάνομαι τίποτα για εκείνον. Εκείνος, όμως, το βιολί του, στον κόσμο του.
Έχει γίνει πιεστικός και θέλει ντε και καλά έστω να ξαναβγω μαζί του. Δεν θέλω να το κάνω μόνο και μόνο, επειδή τον λυπάμαι, δεν του αξίζει κάτι τέτοιο, ούτε θέλω να χαρεί άδικα και να έχει ελπίδες, σε περίπτωση που δεχτώ. Για γάμο δεν το συζητάω καν, αν και έχει λεφτά και είναι και ωραίος. Θα πέρναγα καλή ζωή μαζί του, αλλά δεν είμαι άνθρωπος της εκμετάλλευσης. Αν αρνηθώ να βγούμε, από την άλλη, φοβάμαι, ότι θα τον προσβάλλω και θα τον χάσω στο τέλος κι από φίλο.
Πώς μπορώ να τον κάνω να δει τα πράγματα από τη δική μου μεριά;
Φαίη
Θέλεις να μοιραστείς ανώνυμα τη δική σου ιστορία;
Τη περιμένουμε στο info@singlewoman.gr