Χώρισα πριν οκτώ μήνες μετά από μια επεισοδιακή σχέση έξι ετών και έκανα το λάθος να κάνω άλλη σχέση μέσα στη δουλειά μου με άντρα παντρεμένο και μάλιστα με συνάδελφο. Πριν κατηγορήσετε την πράξη αυτή να σας πω ότι ο συγκεκριμένος άντρας με κυνήγαγε παρά πολλά χρόνια, πότε διακριτικά, πότε επιβλητικά, αλλά ποτέ δεν έδωσα δικαίωμα ή άφησα κάποιο περιθώριο ώσπου ήρθε ο χωρισμός με τον πρώην. Μια σχέση που με διέλυσε, αλλά που επιμέναμε να συντηρούμε και οι δυο αφού ακόμα και όταν χωρίζαμε, βρίσκαμε τρόπους να ξανασμίγουμε.
Είχαμε μια περίεργη καψούρα ο ένας για τον άλλον, ήρθε όμως το τέλος. Μετά από έξι χρόνια έμεινα μόνη να παλεύω με τις ανασφάλειές μου σε μια ηλικία σαράντα κάτι που είναι τόσο δύσκολο να ξαναρχίσεις από την αρχή, που έχεις ήδη βιώματα προηγούμενου γάμου ή σχέσεων, που μεγαλώνεις εφήβους μόνη σου, που εργάζεσαι. Πολλά «που» τελικά.
Και εκεί την πατάς. Πάνω στην ανασφάλεια. Σε αυτή την ηλικία σπάνια βρίσκεις ελεύθερο άνθρωπο. Μετά από πολλά χρόνια λοιπόν βρήκε πόρτα ανοιχτή και τρύπωσε. Ένας άνθρωπος με έναν κατ’ ουσίαν συμβατικό γάμο και ένα παιδί στο δημοτικό.. Όλα τα χρόνια, άψογη συνεργασία και άλλες επαγγελματικές σχέσεις. Ρίσκο μία σχέση σε ένα εργασιακό χώρο, αλλά το πήρα ή το πήραμε, αν και νομίζω μάλλον μόνη μου το πήρα. Εξηγήθηκα από την αρχή ότι εντάξει ο γάμος του, αλλά όχι άλλες ιστορίες έξτρα. Μας φτάνει η σύζυγος.
Εξηγήθηκα ότι θέλω παρουσία και όχι ένα πήδημα. Εξηγήθηκα ότι δεν θέλω ξεπέτες παρόλο που δεν έχω κάποια απαίτηση χωρισμού από τη σύζυγό του. Θέλω σεβασμό και παρουσία σε φυσιολογικά πλαίσια, αλλιώς δεν υπάρχει νόημα να μπλέξουμε. Σε όλα η απάντηση ήταν «ναι», «θα προσπαθήσω να τα φτιάξω όλα», «δώσε μου χρόνο, είμαι πρωτάρης».
Εδώ θέλω να γελάσω. Ξεκινήσαμε λοιπόν μια σχέση με προβλήματα χρόνου, τόπου κτλ. Το παλεύαμε όμως και δεθήκαμε πολύ. Το σεξουαλικό στην αρχή ήταν μέτριο, αλλά με τον καιρό γινόταν απίστευτα καλό, παρόλο που δεν είχαμε το χρόνο που απαιτείται. Είχαμε εντάσεις και κάτι τσακωμούς, αλλά είχαμε και ένα δέσιμο που δεν μας επέτρεπε να μείνουμε καιρό μακριά ο ένας από τον άλλον και σε αυτό βοηθούσε το ίδιο εργασιακό περιβάλλον. Βλεπόμασταν στη δουλειά. Μέσα στα προβλήματα μιας τέτοιας σχέσης νιώσαμε και ένα πάθος απίστευτο και αμοιβαίο και αυτό μας κρατούσε μαζί.
Με χάλαγαν πολλά όμως στο χαρακτήρα του και ξενέρωνα, αλλά είχε ένα τρόπο πάντα να με γυρίζει πίσω. Δεν ξέρω αν ερωτεύτηκα, δεν το νομίζω, αλλά σίγουρα παθιάστηκα σε ένα βαθμό μαζί του. Ειδικά πάνω στο βελτιωμένο σεξ. Κάτι όμως δεν μου πήγαινε καλά μέσα μου και μια μέρα που χαλάει ο υπολογιστής μου και έχω μείνει πίσω στο γραφείο να δουλέψω, ενώ αυτός έχει φύγει με τη συμβία του πηγαίνω στον υπολογιστή του, τον οποίο είχε ξεχάσει ανοιχτό και για κακή του τύχη είχε ξεχάσει ανοιχτό το Facebook του.
Σαν άνθρωπος δεν είμαι περίεργη, αλλά σίγουρα δεν αφήνεις μια τέτοια ευκαιρία χωρίς τσεκάρισμα, ειδικά όταν έχεις μια σχέση μπερδεμένη, αλλά και έχεις κάνει το λάθος της σεξουαλικής ζωής χωρίς προφύλαξη. Μέγα λάθος και επιπολαιότητα στη σημερινή εποχή. Άνοιξα το μέσεντζέρ του και γονάτισα. Φυσικά είχε κρατήσει όποιες συνομιλίες ήθελε. Πέντε γυναίκες λοιπόν που τους τα έριχνε στα ίσια και με τη μια, που είχε είκοσι χρόνια διαφορά ηλικίας είχε παλιά σχέση από το 2015 και συνέχιζε να μιλάει μαζί της και μετά τη σχέση τη δική μας το φθινόπωρο του 2018. Τα ίδια σχεδόν λόγια που έστελνε σε μένα, έστελνε και στις άλλες. Ίδιες ημερομηνίες, ίδιος τρόπος, ίδια κατάσταση. Και πόσες άλλες είχε σβήσει άραγε ή είχε σε Viber, Instagram κτλ.
Κόπηκα στα δυο όχι γιατί ήθελα να είμαι και καλά η μοναδική γκόμενα, αλλά γιατί τον είχα ρωτήσει πολλές φορές αν μιλάει ή αν έχει κάνει κάτι άλλο στο παρελθόν και φώναζε αρνητικά, ενώ εγώ του τα είχα πει όλα για μένα. Η κοροϊδία λοιπόν ήταν ξεκάθαρη και ειδικά όταν τη στιγμή που είναι με τη γυναίκα του έχει και γκόμενα εμένα, να μιλάει με πρώην, να συναντιέται και να της γράφει μετά διαδικτυακά ότι δεν την χάρηκα, όπως θα ήθελε. Δηλαδή να μιλήσουμε ξεκάθαρα. Δεν είχε χρόνο να την πηδήξει, να τη φιλήσει, να την αγκαλιάσει κτλ. Της έγραφε πόσο κούκλα παρέμεινε, πόσο του είχε λείψει κτλ. Χτύπημα κάτω από τη μέση. Συν όλες οι άλλες συνομιλίες. Ο άνθρωπος ήταν άρρωστος, τελειωμένος, άπιστος, όχι απλή περίπτωση.
Αφού απατάει τη γυναίκα του γιατί να μην απατήσει και τη γκόμενα. Που πήγε η γνωριμία, η εκτίμηση, η συναδελφικότητα τόσων χρόνων; Τα πετάμε όλα για ένα πήδημα; Πόσες φορές τον ρώτησα αν έχει κάτι άλλο ή άμα μιλάει άλλου; Γιατί δεν ήταν ειλικρινής όπως ήμουν εγώ. Τι πάει να πει ότι ορκιζόταν ότι δεν πήδηξε και ότι ήταν απλά διαδικτυακά λόγια; Η συνάντηση με πρώην και η αναπόληση τι ήταν; Απιστία δεν είναι μόνο η πράξη, αλλά και η σκέψη και τα λόγια και ο σκοπός. Γιατί αυτά οδηγούν στην κατάλληλη στιγμή της πράξης. Θέμα χρόνου δηλαδή και η πράξη.
Τον σιχάθηκα. Έπεσε στα μάτια μου. Πόνεσα. Γιατί όμως να πονέσω; Αυτό ήταν το πρόβλημα μου; Άλλος ένας απατεώνας, ένας ψεύτης, αλλά γιατί σε μένα πάλι; Πόσο κοστίζει λίγη ειλικρίνεια; Είναι τόσο ακριβή πια; Και μία σύζυγος, η οποία κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου χρόνια και χρόνια και εγώ τον έπιασα σε λίγους μήνες. Τελικά εδώ ποια από τις δυο φταίει για αυτόν τον άνθρωπο; Εγώ η αυτή; Εγώ τον ξέσκισα και τον έδιωξα γι’ όλα αυτά που έμαθα και που έκανε και πριν από εμένα, όχι σε μένα.
Με παρακαλούσε να τον πιστέψω ότι δεν είναι αυτό που νομίζω. Έπρεπε να δεχτώ ότι δεν διαβάζω καλά ελληνικά και μάλλον δεν κατανοώ τις λέξεις «κ@υλα», «κρυφό μου πάθος», «γοργόνα μου να σε έπαιρνα μια αγκαλιά τώρα», «αχ και να ήμουν δίπλα σου να γινόταν χαμός» κτλ. Δεν τα κατανοούσα καλά αυτά τα λόγια; Και πόσα άλλα σε τόσες άλλες;
Αναγκάστηκα να στείλω τα στοιχεία μου στη γυναίκα του γιατί δεν με άφηνε σε ησυχία ενώ για μένα είχε τελειώσει και μόνο και μόνο για να της ανοίξω τα μάτια, να προσέχει, να μη βρεθεί με κάποια ηπατίτιδα ή βλεννόρροια και για να τον μαζέψει εάν τον ήθελε στην ζωή της. Δεν ξέρω αν τα διάβασε, αλλά όχι μόνο δεν τον έδιωξε, αλλά ίσως και να του έδωσε και μετάλλιο. Μετάλλιο κοροϊδίας κι απιστίας. Και σας ρωτάω λοιπόν. Γιατί κατηγορείτε τη γκόμενα και την λέτε πουτ@να, όταν σας πηδάει τον άντρα; Ποια γυναίκα θα μπορούσε από την καρέκλα του γραφείου της να εισχωρήσει σε ένα πετυχημένο γάμο ή σχέση; Να σας απαντήσω εγώ. Καμία. Η γκόμενα πρωταγωνιστεί στις διαλυμένες σχέσεις και μόνο. Γιατί δεν ελέγχετε τις κινήσεις του συζύγου σας; Γιατί επιτρέπετε κλειδωμένα ιντερνετικά και διαδικτυακά; Γιατί τον αφήνετε ανεξέλεγκτο; Νομίζετε ότι με το να τηλεφωνείτε τον ελέγχετε; Τις περισσότερες φορές που τον καλούσε η γυναίκα τού ήμασταν ή αγκαλιά ή καβάλα.
Αυτή ήταν ήσυχη ότι σήκωσε το τηλέφωνο; Τι σημαίνει «πάω μια εβδομάδα για μετεκπαίδευση; Οκ, να πας, αλλά μαζί με το να πας αποδέχομαι και κανά κέρατο αν προκύψει. Δεν ξέρω αν αυτές οι σχέσεις ή οι γάμοι κολλάνε μετά από τέτοιες πολλαπλές απιστίες, αλλά εκείνο που ξέρω είναι ότι εμείς οι ίδιες οι γυναίκες κάνουμε τέρατα τους άνδρες. Η καθεμία φέρει την ευθύνη της και η νόμιμη και η παράνομη, αν και δεν πιστεύω σε καμία έννοια περί νόμιμης η παράνομης..
Νιώθω τόσο άσχημα μέσα μου με την εξέλιξη μια όμορφης γνωριμίας που κατέληξε σε μία
μισητή κατάσταση και από την άλλη μια πολυαπατημένη σύζυγος σε αδράνεια. Για ποιον να λυπηθώ πιο πολύ τελικά. Για αυτόν ή για εκείνη; Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα λυπηθώ εμένα γιατί εγώ αν και με τη λάθος επιλογή να κάνω σχέση με παντρεμένο συνάδελφό μου δεν επιβράβευσα τη βρώμικη συμπεριφορά του και θα μπορούσα άνετα να τον προσπεράσω «ελαφριά», αλλά δεν το έκανα. Δεν μου πήγαινε μέσα μου και ας είμαι η πουτ@να, η γκομενίτσα για τους άλλους. Η σύζυγος πόσο πουτ@να είναι τελικά; Να ανεχτεί την άλλη, εμένα και τις άλλες; Και πόσες κρυφές ακόμα;
Για σκεφτείτε λίγο παραπάνω. Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά θα κλείσω εδώ δίνοντας μια συμβουλή. Μην πιστεύετε σε όρκους και μεγάλα λόγια και μην εμπιστεύεστε ανθρώπους με ενεργή δράση στο διαδίκτυο. Αν σας ενδιαφέρει η αξιοπρέπεια σε ένα γάμο ή μια σχέση ΨΑΞΤΕ ΤΟ…
Ελένη