ΟΧΙ αγαπητέ δεν έβλεπα από πρίν τα ελαττώματα του συντρόφου μου κι αυτό μπορεί να έχει συμβεί, για δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι να εθελοτυφλείς. Ναι ναι αυτό το αγαπημένο σου ρήμα που μεταχειρίζεσαι για να δείξεις ότι ξυπνάς και κοιμάσαι με την γραμματική του Τριανταφυλλίδη. Αυτό που δεν ξέρεις ωστόσο, είναι πως αυτός που εθελοτυφλεί δεν το κάνει επειδή το θέλει. Το κάνει επειδή του βγαίνει. Και του βγαίνει είτε γιατί πιστεύει πως είναι φάση που θα περάσει, είτε γιατί τον έχουν μεγαλώσει με το στερεότυπο του σπιτιού που δεν χαλιέται ο κόσμος να χαλάσει, είτε γιατί ζει στο ροζ του σύννεφο. Πώς μπορείς να κατηγορήσεις έναν άνθρωπο που δεν έχει επίγνωση της κατάστασής του;
Είναι σαν να πηγαίνεις στο Δαφνί και να βρίζεις τον τρελό επειδή κάνει τρέλες. Όχι δεν είναι δικαιολογία, είναι πραγματικότητα. Αν το ίδιο το άτομο δεν «ξυπνήσει» εσωτερικά, αν δεν γίνει αυτό το μαγικό κλίκ στο κεφάλι του, δεν πρόκειται ποτέ να δει τί έχει δίπλα του. Κι αν θες πραγματικά να τον/την βοηθήσεις, να ξέρεις πως με τη κριτική το μόνο που κάνεις, είναι να τον/την φοβίζεις να σου ανοιχτεί. Σκέψου πως ο βασικός λόγος για τον οποίο κλείνουν στόματα σε κάθε τί μεμπτό, ειδικά στις κλειστές κοινωνίες, είναι άτομα σαν εσένα.
Ο δεύτερος είναι ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Ναι ναι κι εγώ κι εσύ και όλοι. Άλλον γνωρίζουμε, αλλιώς μας βγαίνει. Άλλη παντρεύεται ο άντρας μας, αλλιώς του βγαίνουμε εμείς, έτσι για να είμαστε και αντικειμενικές. Και ναι υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να κρύβονται καλά και συνήθως διαλέγουν τους εθελοτυφλούς που αναφέραμε πιο πάνω. Ή υπάρχουν άνθρωποι που στη πορεία ανακαλύπτουν ότι τελικά άλλα ήταν αυτά που ήθελαν ή ένιωθαν κι αυτή είναι η φυσική ροή της ζωής. Άλλα θες στα 20, άλλα στα 30 άλλα στα 50. Κι από αυτά τα άλλα, ο γάμος δεν βγαίνει πάντα αλώβητος. Αντιθέτως, μπορεί να είναι ανάμεσα σε αυτά που τελικά δεν ήθελες αλλά δεν το ήξερες. Ή δεν είχες σοβαρό λόγο να μην τα θέλεις. Τότε.
Στο δε «επιχείρημα» του τύπου «καλά αφού τη βάραγε/βίαζε/κακομεταχειριζόταν τα 3-5-8 παιδιά τί τα ήθελε;» η μόνη απάντηση είναι «Γιατί έτσι γούσταρε». Γιατί τότε γούσταρε. Γιατί όταν μια γυναίκα ρίχνει ένα παιδί τη κράζετε αλλά τελικά και όταν το κρατάει, πάλι τη κράζετε. Γιατί όλοι εσείς με τους ευτυχισμένους γάμους και τις «τέλειες» ζωές, δεν μας είπατε γιατί δεν κάνατε 3-5-8 παιδιά να γουστάρετε, να λύσετε και το δημογραφικό. Θα μου πεις τώρα «μα που να βρω τα χρήματα να τα μεγαλώσω»;
Ααα αυτά να τα έβλεπες από πρίν. Έπρεπε να είχες προβλέψει ότι ο μισθός σου θα έφτανε μετά βίας τα 500 ευρώ και να μην εθελοτυφλείς νομίζοντας πως θα παίρνεις για πάντα αυτά που έπαιρνες. Όπως κι εγώ αντίστοιχα, έπρεπε να είχα προβλέψει ότι θα είχα να κάνω με εισαγγελείς του πληκτρολογίου, όπου ο κάθε πικραμένος, δικάζει όποιον βρει μπροστά του, χτυπώντας-αντί για σφυράκι- το enter, από το σαλόνι του σπιτιού του.
Εκεί που δεν ξέρει κανείς τί πραγματικά συμβαίνει, παρά μόνο ο ίδιος.
Υστερόγραφο 1: Οι άνθρωποι που ζουν σε γυάλινα σπίτια, δεν πετάνε πέτρες. Επίσης δεν νιώθουν «δικαίωση» με τον πόνο του άλλου.
Υστερόγραφο 2: Άντε καλές διακοπές να έχετε και μη με πάρετε, θα σας πάρω εγώ αν είναι! :p