Είναι αυτός που ξέρει ότι έχεις πληγωθεί.
Ότι είσαι ευάλωτη, αμυντική και δύσπιστη.
Ίσως γιατί ήσασταν φίλοι πριν και γνώριζε.
Ίσως γιατί ήσασταν μέχρι τότε άγνωστοι, αλλά του τα’ πες όλα, με την πρώτη καλησπέρα.
Το και το.
Κι εκείνος σε άκουσε με προσοχή. Άκουσε τα πάντα.
Και τις 14 γενιές που πέρασες, τις άκουσε.
Και το ‘βαλε στοίχημα να σου δώσει όσα στερήθηκες.
Την αλήθεια πάνω απ’ όλα.
Μα εσύ τον αμφισβήτησες, σχεδόν απ’ την αρχή.
Σου ‘λεγε τα πιο όμορφα λόγια και χαμογέλαγες μισά.
Σου ‘δειχνε την αγάπη του και μαζευόσουν.
Κράταγε το λόγο του κι εσύ στηνόσουν κάθε μέρα στη γωνία, περιμένοντας πότε θα τον πάρει πίσω.
«Τί φοβάσαι βρε; Μαζί μου δεν θα πληγωθείς.
Εμπιστεύσου με και αφήσου!»
Σου’ λεγε…
Κι άρχισες δειλά δειλά να αφήνεσαι.
Άρχισες πάλι να χαμογελάς αντί μισά, ολόκληρα.
Άρχισες πάλι να τραγουδάς στο αυτοκίνητο, να έχεις πάλι το όνομα «Μωρό μου» στο κινητό σου.
Άρχισες πάλι να ζεις, να γελάς, να μην σε νοιάζει τ’ αύριο.
Πάλι κρατούσες πισινή, μα κάθε μέρα, αποδείκνυε πως σου’ ταν περιττή.
Το δίχτυ ασφαλείας μέσα σου, όλο και υποχωρούσε.
Μέχρι που κόπηκε εντελώς και βρέθηκες να πετάς πάνω απ’ τη μάχη.
Κι όταν δεν χρειαζόσουν πια ούτε δίχτυ, ούτε δικλείδα, μπήκε μέσα στη μάχη με κλωνάρι ειρήνης.
Μα μιλώντας για ειρήνη ξαφνικά…πυροβόλησε!
Γιατί εκείνο το στοίχημα πως θα σου έδινε όλα όσα στερήθηκες, δεν το’ βαζε μαζί σου.
Με τον εαυτό του, το’ βαζε.
Αυτόν που φοβόταν περισσότερο αλλά δεν στο’ δειξε ποτέ, μη φοβηθείς κι εσύ και φύγεις.
Γιατί ήθελε να πιστέψει πως μαζί σου, θα άλλαζε.
Κι αυτό δεν χρειαζόταν να το ξέρεις.
Σαν να λέμε «Δεν σου ‘πα ψέματα. Απλά δεν σου ‘πα την αλήθεια».
Σε ξεχώρισε, σε ήθελε.
Αυτό ήταν δεδομένο.
Μα δεν ήξερε πώς να σε αγαπήσει χωρίς να σε πληγώσει.
Γιατί όπως στο παραμύθι με τον δράκο, δεν αρκεί μόνο να θες να αγαπήσεις.
Πρέπει και να μπορείς.
Κι έτσι σαν δράκος, άνοιξε το στόμα του να σε φιλήσει, μα η φωτιά του σ’ έκαψε.
Κι όταν πήγε να σ’ αγκαλιάσει, τα κοφτερά του νύχια, έσκισαν το κορμί σου.
Γιατί ο χαρακτήρας μας, καμιά φορά είναι η μοίρα μας.
Κι είναι καλύτερα να τον δεχόμαστε, παρά να κάνουμε πειράματα με τη ψυχή του άλλου.
Δεν σου’ πε ψέματα, όλα τα εννοούσε.
Μόνο που το «αφήσου και μην φοβάσαι» δεν το ‘λεγε σ’ εσένα.
Στον εαυτό του, το’ λεγε…