Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, έβλεπα τη γιαγιά μου τη Σμυρνιά να λέει τον καφέ σχεδόν σε καθημερινή βάση. Με το που άνοιγε τα μάτια της, έπαιρνε ζωή το σπίτι γιατί κάθε πρωί, η κυρά Πιπίτσα κι η κυρά Μαρίτσα περίμεναν την κυρία Ουρανία που ήταν ταυτόχρονα και η προσωπική τους κομμώτρια να ανοίξει τις πύλες του πρωινού χαβαλέ της, έχοντας μόλις σερβίρει ζεστό ελληνικό καφέ στο παραδοσιακό φλιτζανάκι. Και κάπως έτσι ξυπνούσα κι εγώ να πάω σχολείο. Μέχρι να στεγνώσουν τα γυρισμένα φλιτζανάκια, μου είχε ετοιμάσει πρωινό, με είχε φιλήσει για καλημέρα και μου έκλεινε συνωμοτικά το μάτι… «Αμάν ρε γιαγιά με τις πλάκες σου, dεν βαριέσαι κάθε μέρα;», της έλεγα κι εκείνη γελώντας μου απαντούσε: «Έλα τώρα, αφού κι εσύ τις κάνεις χάζι…».
Και είχε δίκιο. Όταν έβλεπα τα ξαναμμένα πρόσωπά τους περιμένοντας το τι θα σχηματιστεί στο μαγικό φλιτζάνι, μου ερχόταν να βάλω τα γέλια. Η μια τα είχε βάλει με την νύφη της και η άλλη με την κουνιάδα της. Η κυρά – Ράνια, που γνώριζε πολύ καλά τα ζόρια που τραβάγανε, εκτός από χρέη ερασιτέχνιδος καφετζούς, εκτελούσε και χρέη προσωπικής ψυχαναλύτριας.
Το πιο φοβερό απ΄όλα ήταν ότι ενώ προφανώς και δεν είχε κληρονομικό χάρισμα, εντούτοις στις περισσότερες προβλέψεις της έπεφτε μέσα! Και δώστου να την αποθεώνουν γειτόνισσες και γυροχωριανές. Πολλές φορές την έπιανα να χαμογελάει επειδή είχε πέσει μέσα σε κάτι που είχε πει σε μια φίλη.
«Ρε γιαγιά; Πως τα καταφέρνεις και πέφτεις μέσα τόσες φορές;» τη ρώτησα, για να μου πει αιφνιδιάζοντάς με: «Γιατί τους λέω αυτό που θέλουν να ακούσουν. Όταν το ακούνε, παίρνουν τα πάνω τους. Αλλάζει η ψυχολογία τους και χειρίζονται τα πράγματα διαφορετικά. Ώρες – ώρες είναι τόσο χαριτωμένες. Ειδικά όταν έρχονται να μου πουν τα καλά μαντάτα…».
Τώρα, θα μου πείτε, τι γινόταν στις περιπτώσεις που η γιαγιά μου η Σμυρνιά δεν έπεφτε μέσα; Ως δια μαγείας ξεχνιόταν! Ειδικά αν στην επόμενη πρόβλεψη έπεφτε μέσα; Ποιος, που, γιατί και πότε! Ουδέν γνώριζαν οι «καμένες» γειτόνισσες! Τα γράφω, φιλαράκια μου, όλα αυτά γιατί μέσα από τη δουλειά μου βλέπω πως υπάρχουν και σήμερα πολλές «κυρίες Ουρανίες», αλλά όχι σαν τη δικιά μου, την αθώα.
Υπάρχουν αρπακτικά που γνωρίζοντας πολύ καλά την «ψυχολογία της καφετζούς», κοροϊδεύουν τις γυναίκες που απελπισμένα ψάχνουν λύση σε ένα σοβαρό ή ακόμα και γελοίο πρόβλημά τους, πληρώνοντας φυσικά αδρά. Άνθρωποι με πτυχία – μαϊμού που εκμεταλλεύονται τον πόνο και την αγωνία συνανθρώπων μας, οι οποίοι δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα καταφεύγουν σ΄αυτούς, συμπαρασύροντας μαζί τους και τους σοβαρούς επιστήμονες του χώρου που κάνουν σωστά και καθαρά τη δουλειά τους.
Γι΄αυτό απευθύνομαι σε όλες τις φίλες μου που κάποια στιγμή στη ζωή τους αισθάνονται ευάλωτες, που μπορεί να βρεθούν σε αδιέξοδο και να νιώσουν την ανάγκη να ακούσουν τι εξέλιξη θα έχει η υπόθεση που τις απασχολεί. Να είστε πολύ – πολύ προσεκτικές γιατί πέρα από την κοροϊδία, έχουν υπάρξει και περιπτώσεις εκβιασμού γυναικών από δήθεν μελλοντολόγους, οι οποίοι αφού συγκεντρώσουν το υλικό που έχουν βάλει στόχο, το διαπραγματεύονται σκληρά. Εν έτη 2017, λίγη καχυποψία ποτέ δεν βλάπτει…