Τί περιμένω εκεί που μπλέκω θα μου πεις. Τιποτα δεν περιμένω. Γι’ αυτό τα χάνω όλα. Γιατί αυτοί που περιμενουν τα πολλά, αυτοί ξέρουν να διεκδικούν και να τα παιρνουν. Πολλές φορές με κόλπα και με ψεματα. Μα να τα παιρνουν.
Κι εγώ δεν ζήτησα ποτέ τίποτα. Και δεν υποκρίθηκα ποτέ καμία άλλη. Κι ισως αυτό να είναι πάντα το λαθος μου τελικά. Που απ την αρχή ως το τελος, ειμαι πάντα ο εαυτός μου. Και δεν ζητάω ποτέ, τίποτα γι αυτόν. Σαν να με βάζω ισα κι ομοια με το μηδενικό.
Καλά να πάθω τότε!
Γιατί ακόμα κι η πιο ακριβή πραμάτεια, φαντάζει στα ματια σου φθηνή, οταν ο έμπορος στη δινει όσο οσο…