Έμεινε να κοιτάζει τον εαυτό της στον καθρέφτη. Αισθάνθηκε περίεργα, αλλά ανακουφισμένη.
Μετά από μεγάλο αγώνα με το βάρος της είχε καταφέρει επιτέλους να χάσει εκείνα τα περιττά κιλά που από παιδί τη βασάνιζαν και να είναι πιο αδύνατη και πιο κομψή από ποτέ, αλλά καθώς τα 70ά της γενέθλια πλησίαζαν, της φαινόταν τελείως παράταιρη η εικόνα του λεπτού της κορμιού.
«Είχα προβλήματα με το βάρος μου από τότε που ήμουν παιδί. Μου έκαναν συχνά bullying στο σχολείο και μία κοπέλα κάποτε στο γυμνάσιο θυμάμαι ότι έριξε αλάτι στο κεφάλι μου λέγοντάς μου ότι είμαι σαν κάτι γουρουνόπουλα σαν εκείνα που σφάζει ο μπαμπάς της», εξήγησε η Marilyn.
Μέχρι και τα 52 της χρόνια η Marilyn δεν είχε προσπαθήσει ποτέ να χάσει κιλά, ωστόσο το βάρος της δεν της στάθηκε εμπόδιο στη ζωή της. Παντρεύτηκε και έκανε δύο παιδιά.
Η υψηλή αρτηριακή πίεση που εμφάνισε την έκανε να το πάρει απόφαση και να γραφτεί στο γυμναστήριο της γειτονιάς της. Είχε αποφασίσει να κάνει μία καλή και δυναμική αρχή.
Αποφάσισε να μην ξανακαταναλώσει γλυκά και υδατάνθρακες και να προτιμήσει τις σαλάτες, τα ψάρια, τα φρούτα και τα φρέσκα λαχανικά. Στους τρεις πρώτους μήνες είχε ήδη χάσει 6 κιλά και για πρώτη φορά αισθανόταν όμορφα και άνετα με το σώμα της.
«Από τότε ειδικά που πήρα σύνταξη, στα 60 μου χρόνια, είχα ακόμα περισσότερο χρόνο να φτιάχνω υγιεινά γεύματα για μένα και τον άντρα μου. Όταν εκείνος διαγνώστηκε με Πάρκινσον ανέλαβα εγώ εξ ολοκλήρου τη φροντίδα του. Βλέποντας τον άντρα που αγαπούσα και ζούσαμε μαζί του τόσα χρόνια να χειροτερεύει μέρα με τη μέρα ήταν η πιο ψυχοφθόρα κατάσταση που θα μπορούσα να ζήσω», είπε η Marilyn.
Όταν ο David πέθανε το 2014, η Marilyn το πήρε πολύ βαριά. Σταμάτησε εντελώς να τρώει και μέρα με τη μέρα έχανε βάρος με αποτέλεσμα να αισθάνεται μονίμως εξαντλημένη και άτονη.
«Όταν άρχισα και πάλι να τρώω και να παίρνω βάρος, πάλι αισθανόμουν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήταν σαν να είχα χάσει τον εαυτό μου. Είχα μάθει να είμαι σύζυγος, μητέρα και να φροντίζω τον άντρα μου. Τώρα πια ήμουν χήρα και εντελώς μόνη. Τα παιδιά μου είχαν φύγει καιρό από το σπίτι και εγώ δεν αισθανόμουν πια ο εαυτός μου. Ήταν σαν να είχα χάσει και όλη μου τη θηλυκότητα μαζί με τον εαυτό μου. Ήθελα πίσω τη ζωή μου, ένα νέο χόμπι, ένα καινούργιο ενδιαφέρον να με ξεσηκώσει και να με κάνει να θέλω και πάλι να ζήσω».
Θέλοντας να κάνει μία νέα αρχή στη ζωή της μετακόμισε στη νήσο Γουάιτ (το μεγαλύτερο νησί της Αγγλίας που βρίσκεται στη Μάγχη και είναι το δωδέκατο μεγαλύτερο του Ηνωμένου Βασιλείου). Πάνω στην προσπάθειά της να ενταχθεί πιο γρήγορα στην τοπική κοινωνία, παρακολουθούσε τα δρώμενα και τις σελίδες της κοινότητας στο Facebook.
Μεταξύ των διαφημίσεων για μεταχειρισμένα έπιπλα και των αναρτήσεων από τα τοπικά σχολεία είδε κάτι που τράβηξε αμέσως την προσοχή της: Μία ανάρτηση της τοπικής ομάδας Burlesque. «Μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρον, αλλά δεν πίστευα ότι είχα καμία ελπίδα λόγω ηλικίας. Σίγουρα θα περιελάμβανε σέξι χορό και ριψοκίνδυνα κόλπα, από τα οποία δεν είχα ιδέα».
Τελικά η Marilyn αποφάσισε να κάνει μία προσπάθεια και να στείλει ένα e-mail στην υπεύθυνη της ομάδας, η οποία όχι μόνο απάντησε, αλλά την κάλεσε να συμμετάσχει.
«Μπαίνοντας στην αίθουσα αισθανόμουν αρκετά αγχωμένη. Αντί να μου φύγει το άγχος, αυτό «χτύπησε» ταβάνι όταν είδα ότι όλες οι κοπέλες που συμμετείχαν ήταν περίπου 30-35 χρονών. Είχαν τη μισή μου ηλικία! Όταν όμως η μουσική άρχισε να παίζει και το μάθημα ξεκίνησε, ένιωσα τα νεύρα μου αμέσως να καλμάρουν. Αισθάνθηκα απίστευτα σέξι καθώς λικνιζόμουν γύρω από μία καρέκλα και μέχρι το τέλος του πρώτου μαθήματος είχα αποφασίσει ότι αυτό ήταν που ήθελα να κάνω. Αρκετά έμεινα κλεισμένη στο καβούκι μου. Καιρός να κάνω κάτι που μου άρεσε και με εξέφραζε».
Αισθάνθηκε για πρώτη φορά μετά από τόσα χρόνια γεμάτη ενέργεια. Είχε αποφασίσει στο επόμενο μάθημα να είναι εκεί και το έκανε. Το μόνο πράγμα που τη φόβιζε ήταν το πώς θα το πει στα παιδιά της. Το ίδιο βράδυ βρήκε το θάρρος και το είπε στην κόρη της, Rachael, που σήμερα είναι 45 ετών.
«Πώς λέμε σε ένα παιδί ότι η 70χρονη μητέρα του κάνει στην ουσία μαθήματα στριπτίζ;», αναρωτήθηκε η Marilyn.
«Ευτυχώς στην κόρη μου άρεσε πολύ η ιδέα και μου είπε να συνεχίσω. Όταν το είπα στον γιο μου, μου είπε ότι ήταν περήφανος για μένα, αλλά να μην περιμένω ότι θα έρθει ποτέ να με δει. Ποιος γιος θέλει άλλωστε να δει τη μαμά του να χορεύει σέξι χορούς γύρω από το στύλο έχοντας φούντες στις θηλές της; Ακόμα και ο 22χρονος εγγονός μου ήταν ξετρελαμένος. Μου είπε ότι είμαι η πιο τέλεια γιαγιά που θα μπορούσε να υπάρξει».
Τα μαθήματα ήταν εβδομαδιαία και η Marilyn κάθε φορά ανυπομονούσε να μπει στην τάξη και να χορέψει. Απέκτησε και καλλιτεχνικό: Foxy La Mer. Στα πρώτα μαθήματα κρυβόταν πίσω από τις άλλες κοπέλες, τώρα όμως που η αυτοπεποίθηση της είχε χτυπήσει κόκκινο και είχε γίνει η καλύτερη μαθήτρια, βρισκόταν πάντα στην πρώτη σειρά.
Το Μάιο που μας πέρασε η Marilyn έδωσε το πρώτο της σόου μπροστά σε ακροατήριο 125 ατόμων. Φορούσε κορσέ, δίχτυ, καλτσοδέτα και ψηλοτάκουνα και το κοινό την αποθέωσε. Ξαφνικά είχε γίνει μία άλλη γυναίκα μέσα και έξω. «Κατά τη διάρκεια της παράστασης πλησίασα το ακροατήριο και έσκυψα μπροστά από έναν άντρα χαϊδεύοντας τον με ένα φτερό στο πρόσωπο. Επιτέλους είχα κερδίσει και πάλι την αυτοπεποίθησή μου».
Τα σόου συνεχίστηκαν και κάθε φορά είχε κάτι καινούργιο να παρουσιάσει. Το κοινό της ήταν ενθουσιασμένο και περίμενε πώς και πώς να τη δει να βγάζει το σουτιέν της και να μένει γυμνή με δύο φουντίτσες να καλύπτουν τις θηλές της. Η τελευταία της παράσταση που είχε ως θέμα τη μουσική του Ghostbusters άφησε εποχή και το χειροκρότημα ήταν παραπάνω από δυνατό.
Πλέον έχει πολλούς φίλους, μία έντονη κοινωνική ζωή και κατάφερε να διατηρήσει το βάρος της σε φυσιολογικά επίπεδα. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι αισθάνεται γεμάτη ζωή.
«Αισθάνομαι καταπληκτικά όταν φοράω στενά, δερμάτινα ρούχα, ζαρτιέρες, ψηλοτάκουνες γόβες και τα δίνω όλα για όλα στη σκηνή. Αισθάνομαι καταπληκτικά και με το νέο μου σώμα. Επιτέλους είμαι γυναίκα και πάλι. Μετά από 5 μήνες πρακτικής η ομάδα μας πραγματοποίησε ένα φιλανθρωπικό σόου τον περασμένο μήνα, στο οποίο αναδείχθηκα «Miss Burlesque».
Αντί να επιβραδύνει, όσο περνάει ο καιρός ζητάει όλο και περισσότερα. Δεν της αρέσει η ζωή στο σπίτι και γενικά δεν της αρέσει η ήρεμη ζωή. Θέλει φώτα, κόσμο και όλη την προσοχή στραμμένη πάνω της.
«Κάποτε μισούσα το σώμα μου, αλλά όχι πια. Αν πέρυσι μου λέγατε ότι σε ένα χρόνο θα κάνω αυτή τη δουλειά και θα τη λατρεύω δεν θα το πίστευα. Το στριπτίζ – γιατί στην ουσία αυτό κάνω – είναι ό, τι καλύτερο έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου. Ναι, μου άλλαξε τη ζωή και είμαι πολύ ευτυχισμένη γι’ αυτό».
Πηγή: mirror.co.uk